”Ben ayrılığı aşamıyorum, ayrılık beni aşıyor. Ayrılığa inanmıyorum. Ayrılık kuru bir vehim, ayrılan kim, ayıran kim? Birliğimiz gerçekse bir noktadır yedi iklim. Ayrılık yalan, uymuyor gönül dibime, birliğimiz gerçekse sığmayız yedi iklime. İkiliği çok biliriz, yalnızlığı yük biliriz, birliğimiz gerçekse ayrılığı yok biliriz.”
Evet, öyle diyor şair. Ne kadar da doğru söylüyor. Tarih bir tek devletlerin savaşından, kuruluşundan, yıkılışından ibaret değildir. Nice büyük aşklar vardır tarihin örtüsünün altında. Nice büyük ayrılıklar vardır tarihin boğazına düğümlenen, bağrını sızlatan nice büyük ayrılıklar… Sevdasıyla mı diyelim ayrılığıyla mı diyelim, bence her ikisiyle de son döneme damgasını vuran bir aşık vardır: İsmail Enver. Nam-ı diğer Enver Paşa.
